Στο βιβλίο Διανοητική: Η Σύγχρονη Επιστήμη της Πνευματικής Υγείας, ο Λ. Ρον Χάμπαρντ γράφει: «Έχει βρεθεί ότι η πηγή της παρέκκλισης είναι μια υπο-διάνοια την οποία κανείς μέχρι τώρα δεν είχε υποπτευθεί και η οποία, αποτελώντας ένα σύνολο με τις δικές της καταγραφές, βρίσκεται κάτω από αυτό που ο Άνθρωπος κατανοεί ως «συνειδητή» του διάνοια. Η ιδέα της υποσυνείδητης διάνοιας αντικαθίσταται στη Διανοητική με την ανακάλυψη ότι η «υποσυνείδητη» διάνοια είναι η μόνη διάνοια που έχει πάντοτε συνείδηση. Στη Διανοητική, αυτή η υπο-διάνοια ονομάζεται αντιδραστική διάνοια.»
Η αντιδραστική διάνοια δεν αποθηκεύει μνήμες, όπως εμείς τις γνωρίζουμε. Αποθηκεύει ειδικούς τύπους διανοητικών εικόνων που ονομάζονται έγγραμμα. Το έγγραμμο είναι μια ολοκληρωμένη, άκρως λεπτομερής καταγραφή οποιασδήποτε αίσθησης που είναι παρούσα τη στιγμή της μερικής ή ολικής «αναισθησίας».
Η «αναισθησία» μπορεί να έχει προκληθεί από το σοκ κάποιου δυστυχήματος, από αναισθητικό που χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια κάποιας εγχείρησης, από τον πόνο κάποιου τραύματος ή από το παραλήρημα κάποιας αρρώστιας. Στις περιόδους που η αναλυτική διάνοια βγαίνει εκτός κυκλώματος, ολικά ή εν μέρει, αναλαμβάνει η αντιδραστική διάνοια ολικά ή εν μέρει. Ένα έγγραμμο βρίσκεται κάτω από το επίπεδο επίγνωσης του ατόμου αλλά μπορεί να ενεργοποιηθεί, ώστε να επιβάλλει το περιεχόμενό του και μπορεί να προκαλέσει αβάσιμους και ανεπιθύμητους φόβους, εν αγνοία του ατόμου, συναισθήματα, πόνους και ψυχοσωματικές ασθένειες.
Στην διαδικασία της Διανοητικής, το άτομο αφηγείται ένα περιστατικό «αναισθησίας» από την αρχή μέχρι το τέλος μέχρι το έγγραμμο να μειωθεί, γεγονός που σημαίνει πως όλο το φορτίο ή ο πόνος αφαιρείται από ένα περιστατικό ή εξαφανίζεται, πράγμα που σημαίνει ότι το περιστατικό έχει εξαφανιστεί για πάντα. Σε κάθε περίπτωση, το άτομο είναι απαλλαγμένο από το παρεκκλιτικό αποτέλεσμα του περιστατικού και μπορεί να νιώσει τεράστια ανακούφιση και άνοδο στο συναισθηματικό τόνο.
Αυτό είναι το θαύμα της Διανοητικής.
